คำสัญญาที่เด็กสาวทั้ง 2 แลกเปลี่ยนกัน

13 มิถุนายน

“โคเอ็นฉลองชัยชนะ” ของซาชิฮาระ ริโนะที่คว้าอันดับ 1 อย่างถล่มทลายในงานเลือกตั้งถูกจัดขึ้นที่เธียเตอร์ของ HKT48

ระหว่างที่เมมเบอร์และแฟนๆ กำลังอวยพรให้ซาชิฮาระ ผู้จัดการซาชิฮาระก็ประกาศเรื่องที่เป็น “การเซอร์ไพรส์กลับ”

นั่นคือการแจ้งให้ทราบเรื่องกำหนดการวางขายของซิงเกิ้ลที่ 2

ซิงเกิ้ลลำดับที่ 2 จะวางขายในวันที่ 4 กันยายน

บรรดาเมมเบอร์ต่างยินดี แต่ทว่า จิตใจของรุ่นที่ 1 กลับไม่ร่าเริง

“พวกรุ่นที่ 2 คงจะถูกเลือกเข้ามาอีก”

พอคิดเช่นนั้นแล้ว ก็รู้สึกทรมานขึ้นมาในอก

ซิงเกิ้ลลำดับที่ 2 นั้นไม่ได้มีการเรียกเมมเบอร์ทั้งหมดมารวมตัวเช่นคราวก่อน จะมีการติดต่อไปเฉพาะเมมเบอร์ที่ถูกเลือก

วากาทาเบะ ฮารุกะ ซึ่งไม่ติดเซ็มบัตสึซิงเกิ้ลลำดับที่ 2

วากาทาเบะ “ มีคอนเสิร์ต “Manatsu no Dome Tour 2013” ที่ AKB48 ซังจัดขึ้นในปีนั้น เอกสารนั่นถูกแจกในรถบัสขากลับค่ะ ในนั้นจะมีเซ็ทลิสต์เขียนอยู่ การแสดงช่วงอังกอร์ “เพลงใหม่ของ HKT48” เพราะงั้นก็เลยมีชื่อของเมมเบอร์ HKT48 อยู่ แต่ว่าที่ด้านข้างของชื่อเซ็มบัตสึเมมเบอร์จะมีวงกลมวงเอาไว้ คิดว่าพวกเซ็มบัตสึเมมเบอร์ก็คงจะได้รับแจกเนื้อเพลงไปก่อนแล้ว ช๊อกสุดๆ จนร้องไห้เลยค่ะ”

นากานิชิ จิโยริ ที่ไม่ติดเซ็มบัตสึเช่นเดียวกัน

นากานิชิ “พอพลิกดูด้านหลัง ที่ด้านข้างชื่อของหลายๆ คนมีวงกลมอยู่ ส่วนชื่อของชั้นไม่มีวงกลมนั่น “เอ๋ นี่มันอะไรกัน” พอดูแล้ว ที่ด้านข้างชื่อของ (โมริยาสุ) มาโดกะ ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ มีวงกลมอยู่ เพราะงั้นก็เลยถามไปว่า “วงกลมนี่มันอะไรเหรอ? มีอยู่ที่ชื่อมาโดกะด้วยแหนะ……” แล้วก็ตอบกลับมาด้วยท่าทางดูกระอักกระอ่วนว่า “เพลงใหม่น่ะ…..” เลยถามกลับไปว่า “เอ๋! ….. มาโดกะรู้อยู่แล้วเหรอ?” “อื้ม …..รู้ตั้งแต่ 3 วันก่อนแล้ว” ทันทีที่ได้ยินเรื่องนั้น น้ำตามันก็พรั่งพรูออกมา ร้องไห้อยู่ในรถมาตลอดทางเลยค่ะ

หลังจากนั้นก็มีโทรศัพท์มาจากซัชชี่ “จิโยริ เป็นอะไรมั้ย? คิดว่าน่าจะกำลังหดหู่อยู่น่ะนะ คงจะมีเรื่องที่คิดหลายๆ อย่าง แต่ว่านี่ก็เป็นอุปสรรคอย่างหนึ่งในชีวิต ชั้นจะคอยช่วยเองถ้ามีเรื่องอะไรก็ติดต่อมาได้ตลอดเลยนะ”

รวมชั้นเข้าด้วยไปแล้วก็มี 4 คน (อุเอกิ นาโอะ, ชิโมโนะ ยูคิ, นากานิชิ จิโยริ, วากาทาเบะ ฮารุกะ) ที่หลุดเซ็มบัตสึ  และมีรุ่นที่สอง 4 คน (อากิโยชิ ยูกะ, โอคาดะ คันนะ, โอคาโมโตะ นาโอโกะ, ทานิ มาริกะ) เข้ามาเป็นเซ็มบัตสึใหม่ค่ะ

ดูท่าจะมีแค่ชั้นคนเดียวที่ได้รับโทรศัพท์เพราะเรื่องที่หลุดเซ็มบัตสึ ก็รู้สึกดีใจนะคะที่เป็นห่วงชั้นซึ่งน่าจะเป็นคนที่ช๊อคที่สุดแล้ว ….แต่ว่าเรื่องที่ช๊อคที่สุดในตอนนั้นพอนึกขึ้นมาตอนนี้แล้วก็น่ากลัวจริงๆ ตอนที่คุยกันกับเมมเบอร์ในเวลานั้นเรื่องที่ว่า “ซิงเกิ้ลถัดไป ใครจะได้เป็นเซ็มบัตสึกันน้า” แล้วทุกคนก็บอกว่า “จิโยริน่ะได้อยู่แล้ว” เพราะงั้นก็เลยรู้สึกหายห่วง ……ถึงได้รู้สึกเจ็บปวดมากจริงๆ แต่ก็เพราะว่าหลุดเซ็มบัตสึ จึงมีเรื่องที่เข้าใจขึ้นมาอีกครั้ง อย่างเรื่องความรู้สึกของคนที่ไม่เคยติดเซ็มบัตสึเลย หรือ ความสำคัญของงาน ก็พอจะคิดได้ว่าตอนนี้พอนึกๆ ดูแล้วก็รู้สึกดีค่ะ”

เซ็มบัตสึของซิงเกิ้ลลำดับที่ 2 นั้นมี รุ่นที่หนึ่ง 4 คนหลุดออกไป และก็มีรุ่นที่สอง 4 คนเข้ามาใหม่อีกครั้ง นี่มันอะไรกัน ในบรรดาเซ็มบัตสึ 16 คน เป็นเคงคิวเซย์ 7 คน สถานการณ์ที่จำนวนเกือบครึ่งหนึ่งเป็นเคงคิวเซย์นั้น เป็นเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นตั้งแต่มีกลุ่ม AKB48 ขึ้นมา

แล้วยัง ตำแหน่งเซนเตอร์ บรรดาเมมเบอร์นั้นได้รู้เรื่องที่เกินคาด

 

ชื่อของซิงเกิ้ลลำดับที่ 2 คือ “Melon Juice”

 

วันในฤดูร้อน เด็กสาวซึ่งคอยเฝ้ามองเด็กหนุ่มที่แอบรักอยู่ห่างๆ มาตลอด เด็กสาวที่กำลังมีความรักนั้นเปรียบ 100% ของวัยรุ่นที่ผสมผสานไปด้วยความรู้สึกของตัวเอง ความสุข และน้ำตา กับ “Melon Juice” ระหว่างที่เสียงของกีตาร์ร๊อคดังอย่างหนักหน่วง เมมเบอร์โยกหัวอย่างเมามันส์ กลายเป็นเพลงรักแห่งฤดูร้อนที่น่าชื่นใจ

 

ได้รู้ตัวเซนเตอร์ ณ สถานที่ถ่ายทำหน้าปกของ “Melon Juice”

มิยาวากิ ซากุระ

“รู้ตัวเซนเตอร์ตอนที่ถ่ายรูปปกของ “Melon Juice” ค่ะ ถ่ายรูปรวมกันที่ห้องเรียนของโรงเรียน…… แต่ว่าตำแหน่งยืนในตอนแรกนั้น เป็นดับเบิ้ลเซนเตอร์ ฮารุปปี้กับเมรุค่ะ เพราะงั้นชั้นกับมิโอะก็เลยอยู่ขนาบข้าง ….เรื่องนั้นน่ะ ก่อนหน้าจะเริ่มถ่ายแป๊ปเดียวสต๊าฟซังก็บอกว่า “โคดามะกับโทโมนากะสลับที่กัน”

ก็คิดขึ้นมาว่า “เอ๋?” แต่ว่าก็มีแต่ต้องยิ้มในทันทีเพื่อที่จะถ่ายภาพปก

มิโอะเองก็ถามว่า “ชั้นต้องอยู่ตรงนี้เหรอคะ……?” ดูไม่สบายใจขึ้นมา พอเป็นแบบนั้นแล้วซัชชี่ก็เลยบอกกับมิโอะว่า “ไม่เป็นไรหรอก”

เรื่องนั้นน่ะ…. ก็เลยกลายเป็นเห็นว่าซัชชี่เองก็เหมือนจะสนับสนุนเรื่อง “เซนเตอร์เมรุมิโอะ” ไปเสียอย่างนั้น ทั้งๆ ที่ตลอดมาก็คอยบอกกับพวกเราว่า “ไม่เป็นไร” แท้ๆ ทว่าก็คิดว่าคงเป็นแค่การให้กำลังใจมิโอะเท่านั้นเอง….. ในตอนนั้นกลับเผลอเห็นเป็นแบบนั้นไป

จากนั้นก็เป็นการถ่ายเดี่ยว ทุกคนก็คุยกันเรื่อง “เมื่อตะกี้ เซนเตอร์เป็นเมรุมิโอะ” ……พูดตามตรง ชั้นเจ็บใจค่ะ แต่ว่าฮารุปปี้คงจะเจ็บใจยิ่งกว่าชั้นอีก พอมองดูฮารุปปี้แล้วก็ยังคงทำตัวตามปกติอยู่ที่ตรงนั้น นั่นน่ะทุกข์ใจยิ่งกว่าอีกนะคะ”

และแล้ว ก็กลายเป็นว่า “Melon Juice” มีดับเบิ้ลเซนเตอร์คือเมรุมิโอะ

โทโมนากะที่ถูกกำหนดให้เป็นเซนเตอร์คนใหม่

“ไม่ใช่ว่ามีอะไรบางอย่างผิดพลาดตอนประกาศเหรอ ก็คิดว่าตัวเองจะต้องอยู่ข้างหลังก็เลยจะไปอยู่ที่แถว 3 ค่ะ จากนั้นจู่ๆ ก็โดนบอกว่า “โทโมะนากะ ข้างหน้า” แล้วพอรู้สึกตัวก็มีเมรุอยู่ข้างๆ “?” กลัว อึดอัดใจจนร้องไห้ ไอจัง (โอตะ) หรือ ซาชิฮาระซังก็อยู่ข้างหลังด้วยค่ะ……”

ทาชิมะ เมรุ ที่เป็นเซนเตอร์ต่อเนื่องมาจาก “Suki! Suki! Skip!”

“แน่นอนว่ารู้สึกดีใจสิคะ………. แต่ก็คิดว่า “Suki! Suki! Skip!” เนี่ย “แค่ชั้นไม่พอหรือไงนะ……” ควรจะต้องพิจารณาตัวเองอย่างแรงเลย

มิโอะนั้นพอขึ้นจากเซ็มบัตสึมาเป็นเซนเตอร์ก็รู้สึกกดดันอยู่ ก็มีคุยกันที่โรงแรม ที่ห้องของมิโอะกับชั้น มิโอะน่ะร้องไห้ตลอดเลย แล้วเราก็คุยกันว่า “มาพยายามด้วยกันเถอะ!”

มิโอะน่ะ ตั้งแต่ตอนนั้นมาก็อยู่ด้วยกันตลอดเวลาจนเป็นเรื่องปกติไปเลยค่ะ พอไม่อยู่แล้วก็ประมาณว่าจะรู้สึกไม่สบายใจ ตอนนั้นนะไม่ว่าจะเรื่องทุกข์ใจหรือสนุกสนานก็จะทำด้วยกัน 2 คนตลอดค่ะ”

กลับกันแล้ว โคดามะ ฮารุกะที่ไม่ได้ตำแหน่งเซนเตอร์ติดกันเป็นครั้งที่ 2 จะรู้สึกอย่างไรกันนะ

คืนวันที่ถ่ายรูปหน้าปก

“หลุดจากเซนเตอร์ซิงเกิ้ลแรกอย่าง Suki! Suki! Skip! …..ก็คิดว่า “ถ้าหากพยายามแล้วต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน!”  แต่เพราะ “Melon Juice” ก็เลยไม่รู้เลยว่าควรจะต้องทำยังไงดีเลยค่ะ”

มิยาวากิมาที่ห้องของโคดามะที่โรงแรม

ทั้งสองคนนั่งลงที่เตียง พูดคุยกันราวกับกำลังปรับทุกข์

มิยาวากิ “ต่อจากนี้……. ตั้งใจจะทำยังไง”

โคดามะ “……..ไม่รู้เลย”

พอสูดน้ำมูกแล้วหยดน้ำตาก็ค่อยๆ ไหลออกมา

น้ำตาไหลหยดลงกันทั้งสองคน

ระหว่างที่กำลังร้องไห้ทั้งสองคนก็พูดเรื่องที่คิดเอาไว้ออกมา เพราะทั้งคู่มีสถานการณ์ที่เจ็บปวดร่วมกัน

มิยาวากิ “แต่ว่า….. มีแต่ต้องพยายามกันอีกสักครั้ง”

มิยาวากิพูดออกมาหลังจากที่ปลอดปล่อยความเจ็บปวด และความอึดอัดใจ ที่มีร่วมกัน

โคดามะ “……..อื้ม”

มิยาวากิ “มาพยายามด้วยกันที่เสตจให้มากยิ่งขึ้นไปอีก เอาให้สุดชีวิตไปเลยนะ”

โคดามะ “อื้ม มาพัฒนาการร้องและการเต้นกันให้เต็มที่!”

มิยาวากิ “เห็นด้วย ถ้าพยายามกันเต็มที่แล้วล่ะก็ ต้องมีใครสักคนมองเห็นแน่ๆ”

โคดามะ “ใช่แล้วล่ะ!”

เวลานั้น ทั้งสองคนได้ทำสัญญาต่อกัน

มิยาวากิ “จากนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่มีทางยอมแพ้นะ”

โคดามะ “ใช่เลยเนอะ ถ้ายอมแพ้ก็จบกัน”

มิยาวากิ “ใช่แล้ว ถ้าเกิดเราถอดใจหรือรู้สึกท้อแท้ขึ้นมาล่ะก็ ให้คอยเตือนกันด้วยนะ จะได้ไม่ยอมแพ้ไง!”

เด็กสาวทั้งสองคนได้ทำสัญญาที่มั่นคงต่อกันขึ้น

วันพรุ่งนี้ที่สดใสจะต้องมาถึงอย่างแน่นอน เพื่อวันนั้นแล้วจะต้องไม่ยอมแพ้โดยเด็ดขาด

มุ่งมั่นเดินไปด้วยกัน 2 คน